Metaal-op-metaal heup vervangingen - Mislukkingspercentages zijn hoog

De Lancet heeft 'ondubbelzinnig bewijs' uit 's werelds grootste database over heupprothesen gepubliceerd, die bevestigt dat afgestamde metaal-op-metaal (MOM) -implantaten, vooral die met een grotere hoofdomvang en die geïmplanteerd zijn bij vrouwen, waarvan de uitvalpercentages tot vier keer toe zijn hoger, hebben een aanzienlijk hogere uitval dan heupimplantaten gemaakt van andere materialen. De onderzoekers pleiten voor een verbod op het gebruik van MOM-heupimplantaten met stamcellen.
The Lancet publiceerde de studie 10 dagen na de aankondiging van MOMA-implantaten voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten die jaarlijkse controles vereisen.
Hoewel het gebruik van MOM-heupimplantaten met stamcellen is afgenomen in Engeland en Wales, gebruikt de VS deze implantaten nog steeds uitgebreid volgens recente gegevens. In 2009 waren 35% van de heupimplantaten in de VS afkomstig van MOM-implantaten. Er was een toenemende trend van het gebruik van MOM-implantaten met een grote kop als gevolg van de overtuiging dat deze implantaten het risico van dislocatie zouden verminderen en dat ze zeer slijtvast waren.
In een studie onder leiding van Ashley Blom van de Universiteit van Bristol in het Verenigd Koninkrijk, evalueerden onderzoekers gegevens over meer dan 400.000 heupprothesen, waaronder 31.171 MOM-vervangingen van gegevens verkregen van de National Joint Registry of England and Wales. De gegevens omvatten alle heupprothesen tussen 2003 en 2011 en werden gevolgd tot 7 jaar na de operatie.
De onderzoekers hebben de heupimplantaten gecategoriseerd op basis van materialen voordat ze het mislukte MOM-implantaat met verschillende kopgroottes schatten en deze vergeleken met keramische en polytheenimplantaten.
Ze stelden vast dat MOM-implantaten met stamcellen aanzienlijk sneller uitvielen, met een 5-jaar durende revisieratio van 6,2% in vergelijking met andere typen implantaten. De resultaten lieten zien dat falen gerelateerd was aan de kopgrootte van het implantaat, waarbij grotere koppen eerder faalden, wat zich vertaalde in een 2% hoger risico op falen voor elke 1 mm toename in kopmaat. In tegenstelling tot MOM-implantaten presteerden keramische-op-keramische implantaten beter met grotere hoofdmaten.
Faalkansen voor gesteelde MOM-implantaten bij vrouwen waren hoger dan die bij mannen, ongeacht de kopgrootte van het implantaat. Bovendien waren ze ook bijna vier keer hoger in vergelijking met implantaten met andere lageroppervlakken.
In een afsluitende verklaring zeggen de onderzoekers: "Metaal-op-metaal-gelede articulaties geven een slechte implantaatoverleving in vergelijking met andere opties en mogen niet worden geïmplanteerd.Alle patiënten met deze lagers moeten zorgvuldig worden gecontroleerd, in het bijzonder jonge vrouwen die zijn geïmplanteerd met hoofden met een grote diameter. "
Art Sedrakyan, van Weill Cornell Medical College aan de Cornell University in New York, waarschuwt in een commentaar in verband met de huidige situatie in de VS:

"De National Institutes of Health is geïnteresseerd in nieuwe ontdekkingen en, tot voor kort, niet in infrastructuur voor vergelijkende veiligheid en effectiviteit ... Er is ook een aanzienlijke druk van het Congres om innovatie niet te verstikken en om snellere reviews uit te voeren ... [Deze praktijken] slagen er niet in dat te erkennen alleen een groot nationaal of zelfs wereldwijd register kan inspelen op de behoeften wanneer meer dan 10 000 producten voor hetzelfde doel op de markt zijn. "

Hij concludeert:

"Beleidsmakers moeten beseffen dat registratiegegevens alleen geen vervanging zijn voor goede pre-marketingstudies, waaronder het testen van implantaten. Wanneer fouten zich veel tijd vergen om zich te ontwikkelen, kunnen veel defecte producten op de markt komen. ASR en metaal-op-metaal implantaten duurde 4-5 jaar voordat het bewijsmateriaal werd verzameld en gerapporteerd.We blijven achter met meer dan 500 000 patiënten met metaal-op-metaalprothesen in de VS en meer dan 40 000 in het VK die verhoogd risico op falen van het apparaat, wat onvermijdelijk zal leiden tot de last van verdere chirurgische behandeling en tot miljarden dollars aan kosten voor belastingbetalers. "

Geschreven door Petra Rattue