Muziektherapie kan depressies verlichten

Door mensen te helpen hun emoties te uiten, lijkt muziektherapie, in combinatie met standaardzorg, een effectieve behandeling voor depressie te zijn, althans op korte termijn, zeiden onderzoekers van de Universiteit van Jyväskylä in Finland die schrijven over hun bevindingen in het augustusnummer. van de British Journal of Psychiatry.
Studieleiders prof. Jaakko Erkkilä en professor Christian Gold en collega's rekruteerden 79 mensen in de werkende leeftijd (18 tot 50 jaar oud) die in Finland woonden en die de diagnose depressie hadden gekregen met behulp van de ICD-10 classificatie van psychische en gedragsstoornissen.
De deelnemers werden willekeurig toegewezen aan sessies van individuele muziektherapie van 20, 60 minuten plus standaardzorg (33 personen) of standaardverzorging (46 personen). In Finland omvat standaardzorg voor depressie antidepressiva, 5 tot 6 sessies individuele psychotherapie en psychiatrische begeleiding.
Tweemaal per week, met behulp van getrainde muziektherapeuten, leerden de deelnemers in de interventiegroep in een-op-een sessies hoe ze muziek konden improviseren met een malletinstrument, een percussie-instrument of een akoestische, West-Afrikaanse djembe-drum.
Gemiddeld nam elke deelnemer aan deze groep deel aan 18 sessies waarbij 88% (29 personen) ten minste 15 sessies bijwoonde.
De onderzoekers beoordeelden alle deelnemers aan het begin van het onderzoek klinisch, vervolgens op 3 maanden en 6 maanden daarna. De beoordeling omvatte het nemen van maatregelen voor depressie, angst, algemeen functioneren, kwaliteit van leven en alexithymie (onvermogen om gevoelens met woorden uit te drukken).
De onderzoekers ontdekten dat:

• Na 3 maanden vertoonden de deelnemers die muziektherapie en standaardzorg ontvingen een grotere verbetering dan degenen die standaardzorg alleen ontvingen bij depressieve symptomen (gemiddeld verschil 4,65, 95% betrouwbaarheidsinterval CI 0,59 tot 8,70), angst (1,82, 95% betrouwbaarheidsinterval 0,09 tot 3,55) ) en algemeen functioneren (-4,58, 95% CI -8,93 tot -0,24).


• Echter, na 6 maanden waren de verschillen tussen de groepen, hoewel de verbeteringen nog steeds duidelijk waren, niet langer statistisch significant.

Ze concludeerden dat:
"Individuele muziektherapie in combinatie met standaardzorg is effectief voor depressie bij mensen met een actieve leeftijd met depressie." De resultaten van deze studie samen met het vorige onderzoek tonen aan dat muziektherapie met zijn specifieke kwaliteiten een waardevolle aanvulling is op gevestigde behandelmethoden. "
Goud vertelde de pers dat:
"Muziektherapie heeft specifieke eigenschappen die mensen in staat stellen om zichzelf uit te drukken en op een non-verbale manier te communiceren - zelfs in situaties waarin ze de woorden niet kunnen vinden om hun innerlijke ervaringen te beschrijven."
Erkkilä was het daarmee eens en voegde eraan toe dat mensen mensen vaak vonden wat ze voelden door te drummen, of met de tonen die ze maakten met een malletinstrument.
"Sommige mensen beschreven hun speelervaring als louterend," voegde Erkkilä eraan toe.
Een manier om deze resultaten te interpreteren is dat de muziektherapie heeft geholpen, maar alleen terwijl het nog gaande was, dat is tijdens de eerste drie maanden van de studie.
Hoewel klein, lijkt het proces goed ontworpen en uitgevoerd, zoals Dr. Mike Crawford, een specialist in diensten voor geestelijke gezondheidszorg in het Centre for Mental Health, Imperial College London, in het Verenigd Koninkrijk, schrijft in een begeleidend tijdschriftartikel:

"Dit is een gerandomiseerde studie van hoge kwaliteit van muziektherapie specifiek voor depressie, en de resultaten suggereren dat het de stemming en het algemene functioneren van mensen met een depressie kan verbeteren."
"Muziek maken is sociaal, plezierig en zinvol. Er is betoogd dat muziek maken mensen ertoe aanzet om woorden te gebruiken die simpelweg niet kunnen", voegt hij eraan toe.
Erkkilä zei dat iemand nu de bevindingen moet repliceren "met een grotere steekproef van mensen, en verder onderzoek is nodig om de kosteneffectiviteit van een dergelijke therapie te beoordelen".
Geschreven door Catharine Paddock, PhD