Nieuwe bevindingen over kwikgehalte bij zalm

Een nieuwe studie gepubliceerd in Milieutoxicologie en chemie constateert dat, hoewel de kwikconcentraties in zowel wilde als gekweekte zalm uit Brits Columbia aanzienlijk lager liggen dan de richtlijnen voor de gezondheid van mens, de waarden in wilde zalm driemaal hoger waren dan in gekweekte zalm.
Een groot deel van de gekweekte zalm die wordt geconsumeerd in de Verenigde Staten vindt zijn oorsprong in British Columbia, Canada. In de loop der jaren zijn er gezondheidsproblemen geweest, omdat er veel methylkwik is aangetroffen in langlevende vissoorten die dichter bij de top van de voedselketen liggen, zoals tonijn en zalm. Hoge kwikwaarden zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker en dit heeft ertoe geleid dat veel mensen hebben voorkomen dat ze bepaalde vissen consumeren.
Dit meest recente onderzoek heeft uitgewezen dat de gehalten aan kwik en andere sporenmetalen, gemeten in zowel gekweekte als wilde zalm, aanzienlijk onder de consumptierichtlijnen van Health Canada lagen. In vergelijking met wilde zalm ontdekten de onderzoekers dat gekweekte zalm geen significant hogere concentraties metalen zoals arsenicum, kobalt, koper of cadmium had. De drievoudig hogere kwikconcentratie die in het vlees van wilde zalm wordt waargenomen dan in gekweekte zalm, kan mogelijk worden verklaard door de lage gastro-intestinale absorptie-efficiëntie van de zalm, de verwaarloosbare overdracht van metalen naar spierweefsel en de snelle groeicycli (groeiverdunning). Bij gekweekte vissen waren er geen verschillen in metaalniveaus tussen voor- en nabewerking.
Ter vergelijking met andere delen van het menselijk dieet, geven de onderzoekers aan dat de totale kwikniveaus iets hoger waren in wilde of gekweekte zalm dan in kip, rund of varkensvlees en ongeveer hetzelfde als in fruit, groenten, honing en eieren. In vergelijking met andere voedingsmiddelen bevat zalm lagere niveaus van andere sporenelementen. De gemiddelde voedingsinname van kwik en sporenmetalen uit zalm blijft nog steeds een schamele 0,05% tot 32% vergeleken met de 68% tot 99% die wordt geabsorbeerd uit vlees, gevogelte, fruit en groenten. Zalm bevat ook zijn eigen bescherming tegen kwik in de vorm van het element selenium. Het gematigde overschot van dit metaal kan de toxiciteit van kwik tegengaan.
"Ramingen van blootstelling van de mens aan het voedsel geven aan dat de risico's verbonden aan blootstelling aan sporenmetaal via de consumptie van gekweekte en wilde zalm uit British Columbia te verwaarlozen zijn", concluderen de auteurs. "Het huidige wetenschappelijke bewijs ondersteunt daarom de wekelijkse consumptie van vette vissoorten (inclusief alle zalmbronnen van Brits Columbia) zoals aanbevolen door de American Heart Association."
Kwik en andere sporenelementen in gekweekte en wilde zalm uit Brits Columbia, Canada
Barry C. Kelly, Michael G. Ikonomou, David A. Higgs, Janice Oakes en Cory Dubetz
Milieutoxicologie en chemie (2008). Vol. 27 (6): 1361-1370.
Klik hier om het papier te bekijken

Geschreven door: Peter M Crosta

FDA brengt rapport uit over detailleringsverbeteringen aan de wetenschap die wordt gebruikt voor de goedkeuring van medische hulpmiddelen

Een rapport met wetenschappelijke activiteiten ter ondersteuning van productontwikkeling en de industrie voor medische hulpmiddelen, met behoud van de efficiëntie en veiligheid van producten, werd deze week vrijgegeven door het Centre for Devices and Radiological Health (CDRH) van het Amerikaanse Food and Drug Administration. Regulatory Science in het Centre for Devices and Radiological Health van de FDA: een vitaal kader voor de bescherming en bevordering van de volksgezondheid, "biedt inzicht in het werk dat de FDA dagelijks onderneemt om de wetenschap te ondersteunen die een nieuwe en gezonde ontwikkeling van medische producten mogelijk maakt en ondersteunt .

(Health)

Anthrax: oorzaken, behandelingen en risico's

Inhoudsopgave Wat is miltvuur? Oorzaken Symptomen Tests en diagnose Behandeling Preventie Anthrax wordt veroorzaakt door een infectie met Bacillus anthracis, een winterharde, sporenvormende bacterie die langdurig in extreme omstandigheden kan overleven. De bacterie is zeer giftig. Miltvuurinfectie is zeldzaam in de Verenigde Staten, maar is niet ongebruikelijk elders.

(Health)