Nieuwe niet-behandelbare gonorroe kan leiden tot epidemie van seksueel overdraagbare infecties

De Wereldgezondheidsorganisatie heeft vandaag een waarschuwing gegeven met betrekking tot een onbehandelbare vorm van gonorroe die steeds vaker voorkomt. De antibioticaresistente stam van wat algemeen wordt beschouwd als weinig meer dan een lastige SOA, gemakkelijk te behandelen en te genezen, kan een epidemie in middeleeuwse stijl veroorzaken.
Geschat wordt dat elk jaar meer dan 100 miljoen mensen met de bacterie worden besmet, wat een kwart van alle behandelbare STD-infecties vormt. De ziekte die in de volksmond bekend staat als "The Clap" veroorzaakt brandend plassen en penisafscheiding bij mannen, terwijl ongeveer de helft van de vrouwen zonder symptomen blijft, waardoor ze ideale gastheren en dragers zijn om de ziekte door te geven aan toekomstige partners. Het is ook mogelijk om gonorroe van de keel te krijgen van orale seks en dit blijft ook in 90% van de gevallen asymptomatisch. De bacteriën kunnen ook worden overgedragen van een moeder op haar pasgeborene tijdens de geboorte, soms infecterend voor de ogen en voor een opgezwollen huidbeeld aan de oogleden.
De standaardbehandeling in de moderne tijd was een snel verloop van ceftriaxon, maar met resistentie tegen dit groeiende antibioticum beginnen artsen sommige behandelingsmogelijkheden voor sommige patiënten op te raken. Gonorroe werd gezien als een groot probleem in de middeleeuwen, met meldingen van de ziekte die teruggaat tot 1100. parlementen en koningen stelden wetten vast die artsen verplichten om prostituées te behandelen die waren geïnfecteerd met "de brandende" en in sommige gevallen werden mensen verbannen omdat ze drager waren .
Dr. Manjula Lusti-Narasimhan, van de afdeling reproductieve gezondheid en onderzoek van de WHO zei in de verklaring dat:

"Gonorroe is een belangrijke uitdaging voor de volksgezondheid aan het worden, vanwege de hoge incidentie van infecties gepaard gaande met afnemende behandelopties ... De beschikbare gegevens tonen slechts het topje van de ijsberg. Zonder adequaat toezicht zullen we niet weten in hoeverre resistentie tegen gonorroe en zonder onderzoek naar nieuwe antimicrobiële middelen, zou er binnenkort geen effectieve behandeling voor patiënten kunnen zijn. "

De WHO roept op tot grotere waakzaamheid en een beter gebruik van antibiotica. Ze vragen ook om meer onderzoek naar alternatieve behandelingen voor de ziekte, die gelukkig alleen kunnen worden doorgegeven via direct seksueel contact en niet via een wc-bril of zwembad. Bovendien, en als blijk van hun bezorgdheid, vragen ze om een ??wereldwijd actieplan om de verspreiding en impact van antimicrobiële resistentie in Neisseria gonorrhoeae te beheersen. Ze hopen op betere preventie, diagnose en beheersing van gonokokkeninfecties.
Om het nog erger te maken, het lijkt erop dat de bacteriën in staat zijn genetisch door te geven aan resistentie tegen eerder gebruikte antibiotica zoals penicilline, dus zodra de bacteriën resistentie hebben die bijna permanent zal worden vastgehouden. De omvang van de huidige resistentie is niet goed bekend en er ontbreken gegevens voor veel landen. Een groot deel van het probleem komt neer op onjuist gebruik van antibiotica en slechte kwaliteit of aangetaste medicijnen, hoewel genetische mutaties ook resistentie kunnen veroorzaken.
In de afgelopen jaren is er toenemende bezorgdheid dat resistentie tegen antibiotica opbouwt tot een aantal ziekten, met superbacteriën in ziekenhuizen, antibioticaresistentie tuberculose is slechts één voorbeeld.
Dr. Lusti-Narasimhan besluit de waarschuwing dat:

"We zijn zeer bezorgd over recente meldingen van falende behandelingen van de laatste effectieve behandelingsoptie de klasse van cefalosporine-antibiotica omdat er geen nieuwe therapeutische geneesmiddelen in ontwikkeling zijn ... Als gonokokkeninfecties niet behandelbaar zijn, zijn de gevolgen voor de gezondheid aanzienlijk."

In de middeleeuwen zouden artsen kwikinjectie via de urinemeutatus hebben gebruikt, maar tegen de 19e eeuw werd zilvernitraat veel gebruikt en later colloïdaal zilver, dat vanaf 1897 door Bayer Bayer als Protargol op de markt werd gebracht, totdat de eerste antibiotica werden ontwikkeld. beschikbaar in de jaren 1940. Misschien is het verstandig om nog eens naar de zilvernitraatmogelijkheid te kijken.
Geschreven door Rupert Shepherd