Obesitas kan van invloed zijn op de behandeling van borstkanker

Deskundigen hebben zich afgevraagd of hormoononderdrukkende medicijnen de beste behandeling is voor vrouwen met obesitas omdat ze nog steeds hogere niveaus van oestrogeen hebben dan vrouwen met een normaal gewicht, zelfs na de behandeling. Het Institute of Cancer Research in Londen en The Royal Marsden NHS Foundation Trust, voerden een onderzoek uit en ontdekten dat hormoononderdrukkende medicijnen de oestrogeenspiegels bij obese vrouwen sterk verminderden, maar die niveaus verdubbelden nog steeds het normale gewicht van een vrouw.
De experts publiceerden hun studie in de Journal of Clinical Oncology in de hoop dat hun bevindingen artsen in staat zullen stellen om de beste behandeling te bieden aan vrouwen met overgewicht en obesitas. Wetenschappers zeggen dat vrouwen die een behandeling voor borstkanker krijgen, niet beïnvloed mogen worden door deze bevindingen, terwijl ze benadrukken dat het effect van obesitas bescheiden was.
Meer dan driekwart van borstkanker heeft oestrogeen nodig om te groeien, dus een van de beste manieren om dit te behandelen is door het vermogen van het hormoon om te verhogen te stoppen. Zoals we al weten, hebben vrouwen met obesitas een hoger oestrogeenniveau dan vrouwen met een normaal gewicht. Dit nieuwe onderzoek laat zien dat vrouwen met hormonenremmende overgewicht (aromatase-remmers) hun niveau aanzienlijk verlagen, maar die niveaus zijn hoger tijdens de behandeling dan vrouwen met een normaal gewicht die dezelfde behandeling krijgen.
Senior auteur, teamleider in het Doorbraakcentrum voor onderzoek naar borstkanker aan het Institute of Cancer Research, en hoofd van de academische afdeling biochemie van The Royal Marsden, professor Mitch Dowsett, zei:

"We ontdekten dat vrouwen met hogere BMI's na de behandeling meer oestrogeen in hun bloed hadden dan gezonde vrouwen, wat consistent is met eerdere suggesties dat aromatase-remmers mogelijk iets minder effectief zijn bij deze vrouwen. Onze bevindingen zijn gebaseerd op laboratoriumstudies, dus we zouden klinische onderzoeken moeten uitvoeren om ons te laten weten of vrouwen met een hogere BMI baat zouden hebben bij veranderingen in hun behandeling Vrouwen met hogere BMI's zouden zeker niet gealarmeerd moeten zijn door deze bevinding of moeten stoppen met de behandeling Onze studie brengt ons een stap dichterbij om te begrijpen welke van de beschikbare behandelingsopties het meest geschikt is voor individuele vrouwen. "

Het onderzoeksteam beoordeelde een recente studie waarin werd vastgesteld dat de aromatase-indicator anastrozol geen betere invloed had dan een ouder medicijn, tamoxifen, bij vrouwen met een hogere BMI. Tamoxifen is echter effectiever in de algemene populatie.

Hoewel het mogelijk is dat tamoxifen effectiever is bij vrouwen met overgewicht, wilden de onderzoekers kijken of er een andere mogelijkheid was. Ze wilden onderzoeken of aromataseremmers minder invloed hadden op deze vrouwen.
Twee aromatase-remmers werden onderzocht - anastrozol en letrozol (een krachtiger geneesmiddel). 54 postmenopauzale vrouwen werden onderzocht die werden behandeld in de Edinburgh Breast Unit en die oestrogeenreceptor-positieve borstkanker hadden. De vrouwen werden behandeld met ofwel 3 maanden adjuvans anastrozol en vervolgens 3 maanden met letrozol, ofwel de medicijnen in omgekeerde volgorde. 44 van die patiënten konden gegevens voor en na de behandeling geven op hun BMI- en oestrogeenspiegels. Hun niveaus van estradiol en oestron sulfaat in het bloed werden gemeten.

Resultaten toonden:

• Vóór de behandeling hadden vrouwen met hogere BMI's ook hogere oestrogeenspiegels (vrouwen met BMI's tussen 30 en 35 hadden ongeveer 3 keer meer plasma-oestrogeen dan vrouwen met een BMI van 25 of minder.
• Vrouwen met BMI tussen 30 en 35 hadden nog steeds een plasma-oestrogeengehalte dat driemaal hoger was dan gezonde vrouwen na behandeling met letrozol.
• Dezelfde trend voor letrozol werd gezien in de behandeling met anastrozol, maar deze bereikte geen statistische significantie.

Chief Executive van The Institute of Cancer Research, professor Alan Ashworth, zei:

"Aromatase-remmers hebben het afgelopen decennium een ??steeds grotere rol gespeeld in de behandeling van borstkanker, dus het is belangrijk om de factoren te begrijpen die van invloed zijn op hoe goed ze werken bij individuele vrouwen, zodat artsen het best mogelijke medicijn uit de beschikbare reeks kunnen kiezen. "

Geschreven door Sarah Glynn