PTSS veroorzaakt door hartaanval verhoogt herhaling en mortaliteit

Volgens een meta-analyse van 24 studies, vond een groep onderzoekers van Columbia University Medical Center dat 1 op de 8 mensen die een hartaanval of een andere acute coronaire gebeurtenis ervaren, meer kans heeft op de ontwikkeling van symptomen van posttraumatische stressstoornis (PTSS) .
De onderzoekers ontdekten ook dat hartpatiënten die deze symptomen van PTSS ervaren, binnen de volgende één tot drie jaar twee keer de kans hebben om nog een cardiale gebeurtenis of zelfs mortaliteit te ervaren. De resultaten zijn gepubliceerd en zijn te vinden in het online dagboek PLoS ONE.
PTSS is een ernstige angststoornis die mensen triggert na een traumatische gebeurtenis - experts beschrijven PTSS als een soort angst.
De PTSS-patiënt heeft misschien een gebeurtenis meegemaakt of gezien die extreme shock, angst en een gevoel van hulpeloosheid veroorzaakte. De meerderheid van de mensen maakt een korte periode van problemen door, en kan zich aanpassen aan traumatische gebeurtenissen - en geleidelijk herstellen. Sommige personen hebben echter aanhoudende en vaak verslechterende symptomen, die maanden of zelfs jaren kunnen duren.
Het leven van de lijder kan volledig worden verstoord - in dergelijke gevallen lijdt de persoon aan PSTD. Om te voorkomen dat PTSS een langdurige ziekte wordt, is het cruciaal dat de patiënt zo spoedig mogelijk wordt behandeld.
Donald Edmondson, PhD, leidende auteur en assistent-professor bij CUMC zei: "Hoewel de meeste mensen denken aan PTSS als een aandoening van veteranen en overlevenden van seksueel geweld, komt het ook vrij vaak voor bij patiënten met een ernstige coronaire gebeurtenis."
Deze hartslachtoffers ervaren dergelijke pyschologische problemen tijdens en / of na hun toestand dat het hun de rest van hun leven schade kan berokkenen. Ze kunnen symptomen ervaren als terugkerende nachtmerries, flashbacks van de traumatische gebeurtenis, en wanneer ze aan de gebeurtenis worden herinnerd, kunnen ze zelfs een toename van de hartslag ervaren.
Er zijn verschillende onderzoeken geweest die suggereren dat een syndroom, bekend als acuut coronair syndroom (ACS), PTSS veroorzaakt, maar een verband werd nooit bevestigd. ACS wordt gebruikt om elke aandoening te beschrijven die tot stand komt wanneer er onvoldoende zuurstof de hartspier bereikt. Naar schatting 1,4 miljoen mensen in de Verenigde Staten ervaren een ACS; en omdat de prevalentie ervan nog steeds niet bekend is, voerden Dr. Edmondson en zijn collega's een meta-analyse uit om een ??beter begrip te krijgen.
De 24 studies die zij in de meta-analyse met 2,383 ACS-patiënten uitvoerden, vonden dat 1 op de 8, of 12 procent, PTSS-symptomen had. Een totaal van 4 procent had voldaan aan de volledige criteria van PTSS. De resultaten die ze vonden waren alarmerend.

Dr. Edmondson legt uit:

"Aangezien jaarlijks ongeveer 1,4 miljoen ACS-patiënten worden ontslagen uit Amerikaanse ziekenhuizen, suggereren onze resultaten dat 168.000 patiënten klinisch significante PTSS-symptomen zullen ontwikkelen.
Er is echter overvloedig bewijs dat psychische stoornissen bij hartpatiënten niet worden herkend en onderbehandeld. In feite kan de diagnose bij cardiale praktijken zelfs meer uitgesproken zijn dan bij andere soorten medische praktijken. "

Edmondson blijft uitleggen dat wanneer een persoon eenmaal een hartaanval of een andere hartaandoening heeft gehad en PTSS ontwikkelt, de kansen voor die persoon verdubbeld worden om een ??andere cardiale gebeurtenis en zelfs de dood te ervaren. Dit veroorzaakt niet alleen serieuze problemen voor de patiënten, maar ook voor de gezondheidszorg, omdat het jaarlijks honderden miljoenen dollars aan gezondheidsuitgaven toevoegt.
Niet veel mensen weten dat ACS waarschijnlijk PTSS veroorzaakt, wat een ernstige zorg is. Hartpatiënten en hun familieleden moeten letten op eventuele symptomen van PTSS, zodat behandeling mogelijk is. Naast het controleren op symptomen, is het ook belangrijk voor familieleden om de sociale steun te bieden die deze hartpatiënten nodig hebben om hun kansen op het ontwikkelen van de stoornis te verminderen.
Geschreven door Sarah Glynn