Stress kan een zwangerschap en resultaat verkorten bij minder jongens worden geboren

Volgens een studie die online is gepubliceerd in het toonaangevende tijdschrift voor reproductieve geneeskunde in Europa Menselijke voortplanting op 8 december kunnen moeders die gestrest zijn tijdens het tweede en derde trimester van de zwangerschap de duur van hun zwangerschap verkorten en het risico vergroten dat hun ongeboren kind te vroeg geboren wordt. Bovendien kan stress ook de verhouding tussen geboren jongens en meisjes beïnvloeden, wat leidt tot een afname van mannelijke baby's. De studie onderzocht de effecten van stress veroorzaakt door de aardbeving van Tarapaca in 2005 in Chili bij zwangere vrouwen.
Ook al weten onderzoekers dat stress de zwangerschap kan verkorten, tot nu toe is er geen onderzoek gedaan naar de impact van de timing van de stress en het effect dat stress kan hebben op de verhouding tussen jongens en meisjes.
Deze vragen komen aan bod in de nieuwe studie die ook aangeeft dat de blootstelling aan stress zelf in plaats van andere factoren die vaak een rol spelen of stress veroorzaken, zoals armoede, de zwangerschap lijken te beïnvloeden.
In Chili tussen 2004-2006 waren er meer dan 200.000 geboorten per jaar. Geboortecertificaten van alle baby's die tijdens deze periode zijn geboren, zijn onderzocht door prof. Florencia Torche (PhD) en Karine Kleinhaus (MD, MPH) van New York University (New York, VS).
Elk geboorteaangifte bevatte gegevens over de zwangerschapsduur bij de bevalling, het gewicht, de lengte en het geslacht van de baby, evenals eventuele medische aandacht nodig was. Bovendien leverden de gegevens gegevens op over de leeftijd van de moeder bij de bevalling, eerdere zwangerschappen, indien van toepassing, burgerlijke staat, en in welke van de 350 provincies in Chili zij woont. Deze gegevens verschaften het team zeer specifieke gegevens over hoeveel de moeders werden blootgesteld aan de gevolgen van de aardbeving, op basis van hoe dicht ze bij het epicentrum woonden.
Prof Torche, universitair hoofddocent sociologie, legt uit:

"Als we naar informatie over de zwangerschapsduur op het moment van de aardbeving in een grote, niet-geselecteerde groep vrouwen keken, konden we het risico van specifieke geboorte-uitkomsten bepalen door de zwangerschapsduur van blootstelling aan een stressor, die, omdat het een natuurramp was, werd ervaren door allen op hetzelfde moment, hoewel in verschillende gradaties van ernst, afhankelijk van hoe dicht ze bij het epicentrum leefden.We waren in staat om de ontwikkelingsperioden vast te leggen waarin blootstelling aan stress het meest schadelijk was voor beide seksen. '

Iquique en Alto Hospicio, en de omliggende steden waren de gebieden die het meest effectief waren door de "rampzalige" aardbeving die 7,9 gemeten op de moment-magnitude schaal (de opvolger van de schaal van Richter). Het team ontdekte dat vrouwen die het dichtst bij het epicentrum van de aardbeving woonden tijdens hun tweede en derde trimester van de zwangerschap kortere zwangerschappen hadden en een verhoogd risico hadden om vroegtijdig te geven (vóór 37 weken zwangerschap).

Gemiddeld leverden vrouwen die werden blootgesteld aan de aardbeving in hun tweede trimester hun baby's 0,17 weken (1,3 dagen) eerder af dan vrouwen in niet-getroffen gebieden van het land en die in hun derde trimester leverden hun baby's 0,27 weken (1,9 dagen) eerder. Gewoonlijk hadden ongeveer 6 op de 100 vrouwen een bevalling vóór de geboorte, maar dit nam met 3,4% (9 op de 100 vrouwen) toe bij vrouwen die in het derde trimester aan de aardbeving waren blootgesteld.
Het effect was het meest opmerkelijk voor vrouwelijke geboorten; de kans op vroeggeboorte steeg met 3,8% als de moeder tijdens haar derde trimester werd blootgesteld aan de aardbeving en 3,9% als deze zich in het tweede trimester voordeed. Bij mannelijke geboorten werd geen statistisch significant effect waargenomen.

Bij het berekenen van het effect van stress op de geslachtsratio: de verhouding tussen de geboorten tussen man en vrouw, moest het team aanpassingen doen omdat de stress van de aardbeving een significant effect had op de geboortedatum bij meisjes dan bij jongens. Ze ontdekten dat er een afname was van 5,8% in de geslachtsratio onder degenen die in het derde trimester waren blootgesteld aan de aardbeving.
Prof Kleinhaus, die universitair docent psychiatrie, verloskunde en gynaecologie is, en milieugerichte geneeskunde, zei:

"Over het algemeen zijn er meer mannelijke dan vrouwelijke levendgeborenen.De verhouding tussen de geboorten van mannen en vrouwen is ongeveer 51:49 - met andere woorden, van elke 100 geboorten zullen er 51 jongens zijn.Onze bevindingen wijzen op een daling van 5,8% in deze verhouding , wat zou resulteren in een verhouding van 45 mannelijke geboorten per 100 geboorten, zodat er nu meer vrouwelijke dan mannelijke geboorten zijn, dit is een significante verandering voor dit type maatregel. "

Eerdere studies hadden aangetoond dat vrouwen die gestresst zijn meer kans hebben om mannelijke foetussen te miskra den als ze groter worden dan vrouwen, waardoor ze meer middelen nodig hebben van de moeder. Bovendien zijn ze misschien niet zo sterk als vrouwtjes en passen ze hun ontwikkeling mogelijk niet aan aan een stressvolle omgeving in de baarmoeder.

Prof. Torche, legde uit:

"Onze bevindingen over een verminderde geslachtsratio ondersteunen deze hypothese en suggereren dat stress de levensvatbaarheid van mannelijke geboorten kan beïnvloeden." In tegenstelling tot vrouwelijke opvattingen lijkt stressblootstelling de levensvatbaarheid van hun conceptie niet te beïnvloeden, maar eerder de lengte van de dracht. "

De onderzoekers stellen dat de placenta, die de duur van de zwangerschap regelt, en het effect van het stresshormoon cortisol op de functie van de placenta mogelijke mechanismen zijn om hun ontdekkingen te verklaren.
Prof Torche concludeerde:

"In termen van implicaties is het duidelijk onrealistisch om aan te bevelen om natuurrampen te vermijden, maar dit onderzoek suggereert de noodzaak om de toegang tot gezondheidszorg voor vrouwen te verbeteren vanaf het begin van de zwangerschap en zelfs vóór de conceptie. Uiteraard zal dit de blootstelling aan stress niet verminderen, maar het kan zorg, advies en hulpmiddelen bieden die vrouwen in staat stellen om te gaan met stressvolle omstandigheden.
Een afzonderlijke implicatie heeft te maken met ons vermogen om een ??"natuurlijk experiment" (de aardbeving) te gebruiken om het effect van stress te isoleren van factoren die er vaak mee samenhangen. In het bijzonder hebben onderzoekers lang gesuggereerd dat armoede slecht is voor gezondheidsresultaten vanwege de stress die het oproept.
Dit is zeer aannemelijk, maar het effect van stress alleen op het effect van andere factoren die samenhangen met armoede, zoals voedseldeprivatie en slechte huisvesting, die ook een onafhankelijke invloed op de gezondheid van vrouwen en de uitkomst van hun leven kunnen hebben, is moeilijk te ontrafelen. zwangerschappen. Dit maakt het moeilijk om vast te stellen of stress zelf inderdaad van belang is. Ons onderzoek levert sterk bewijs dat het werkt. "

Geschreven door: Grace Rattue