Combinatie van twee geneesmiddelen zorgde voor sterke resultaten bij Fase II-onderzoek in ovariumkanker in een laat stadium

Onderzoekers waren verrast dat patiënten met eierstokkanker in een laat stadium goed reageerden op een experimentele combinatiebehandelingstherapie met carboplatine en decitabine, aangezien ze resistent waren geworden tegen carboplatine. De onderzoekers van de Universiteit van Indiana willen graag een grotere menselijke studie uitvoeren om de combinatie van twee geneesmiddelen met de bestaande behandeling voor eierstokkanker te testen.
De combinatie carboplatine-decitabine had een positief effect op 70% van de proefpersonen. De onderzoekers voegde daaraan toe dat ze geloven dat ze biomarkers hebben ontdekt die kunnen helpen bij het beter identificeren van patiënten die het meest waarschijnlijk reageren op deze therapie.
Kenneth Nephew, kankeronderzoeker in het IU Medical Sciences Program-Bloomington en aan de Indiana University Melvin en Bren Simon Cancer Center, zei:

"Het potentieel van dit regime, dat decitabine combineert met de carboplatine-therapie, is zeer opwindend.Het wordt goed verdragen en bevat geen dosisbeperkende toxiciteiten.We zouden patiënten met vertrouwen kunnen inschrijven vanwege deze resultaten."

Eierstokkanker is de op vier na grootste oorzaak van sterfgevallen door kanker onder vrouwen in de VS, verklaarden de onderzoekers. Ze voegden eraan toe dat het een agressieve en ongeneeslijke vorm van kanker is. Hoewel carboplatine wordt gezien als de meest efficiënte medicamenteuze behandeling, worden patiënten met recidiverende eierstokkanker na een aantal behandelrondes vaak resistent tegen de medicatie. Wanneer resistentie wordt opgebouwd, overleven ze meestal niet langer dan een jaar omdat er geen effectieve tweedelijns-behandelingen in de buurt zijn.

Alle 17 vrouwen die betrokken waren bij de klinische proef waren resistent tegen carboplatine en hun kanker groeide. 12 van hen zagen hun tumorgroei ofwel aanzienlijk vertragen ofwel helemaal stoppen na behandeling met de experimentele combo. Nephew zei zelfs dat de tumor niet op te sporen was in een van de vrouwen. Hij voegde eraan toe dat de progressie van kanker na ongeveer 336 dagen werd hervat.
Hoofdonderzoeker Daniela Matei, MD, die al tien jaar eierstokkankerpatiënten behandelt en verschillende menselijke onderzoeken heeft uitgevoerd, was verrast door de hoge mate van positieve effecten. Het aantal vrouwen dat ten minste zes maanden in remissie bleef, was verrassend, voegde ze eraan toe.
Matei zei:

"Typisch bij deze groep patiënten verwacht je dat de respons minder dan 5 procent is en dat van geen enkele patiënt verwacht wordt dat ze na zes maanden in remissie is", zei Matei, een arts-wetenschapper aan het IU Simon Cancer Center. "In onze studie, meer dan de helft (negen vrouwen) van de patiënten waren zonder progressie op zes maanden."

Dit onderzoek is gefinancierd door de NIH (National Institutes of Health), het National Cancer Institute, Walther Cancer Foundation en de Ovarian Cancer Research Foundation.
Geschat wordt dat wereldwijd jaarlijks ongeveer 200.000 vrouwen de diagnose eierstokkanker krijgen en 125.000 vrouwen aan de ziekte overlijden. Ongeveer 22.000 nieuwe diagnoses van eierstokkanker worden elk jaar in de VS gemaakt, waar ongeveer 15.500 aan overlijden. Helaas is er geen echt effectief middel om kanker vroegtijdig te detecteren.
Geschreven door Christian Nordqvist