Cetuximab na darmkankeroperatie - Geen verbetering van ziektevrije overleving

Een studie gepubliceerd in het nummer van 4 april van JAMA onthult dat patiënten die het medicijn cetuximab naast chemotherapie krijgen na een operatie voor stadium III-colonkanker niet over een verbeterde ziektevrije overleving beschikken.
Volgens de onderzoekers is de kans op genezing bij patiënten die geopereerd worden voor de verwijdering van stadium III-colonkanker 50%. Verschillende studies hebben het voordeel aangetoond van chemotherapie na een operatie bij het verlagen van het recidiefrisico.
De auteurs schrijven:

"Specifiek, [de medicijnen] leucovorin, fluorouracil en oxaliplatin (FOLFOX of enigszins andere methode, FLOX) biedt significant voordeel in zowel ziektevrije als totale overleving in vergelijking met de eerdere standaard van fluorouracil en leucovorine."

Voor patiënten met uitgezaaide colorectale kanker hebben cetuximab en panitumumab, alleen of in combinatie met chemotherapie, extra voordelen opgeleverd dan alleen chemotherapie.
De wetenschappers zeiden:

"Dit voordeel is echter beperkt tot patiënten met tumoren die de wild-type [een stam gebruikt als een standaardreferentie voor het vergelijken van alle mutante derivaten] vormen van het gen KRAS in tegenstelling tot die met de gemuteerde vorm van KRAS."

Om het mogelijke voordeel van cetuximab te evalueren, in aanvulling op de gewijzigde zesde versie van het FOLFOX-regime (mFOLFOX6), bij personen met gereseceerde stadium III wild-type KRAS darmkanker, Steven R. Alberts, MD, van de Mayo Clinic, Rochester, Minn, en team hebben een onderzoek uitgevoerd onder 2.686 patiënten.
Ze begonnen deelnemers te werven vanaf februari 2004 en stopten hun inschrijving permanent in november 2009, na een tweede onderzoek bleek dat het niet waarschijnlijk was dat de ziektevrije overleving van de cetuximab-groep die van de mFOLFOX6-groep zou overtreffen.
In deze studie hadden 1.863 van de 2.686 patiënten wild-type KRAS, 106 patiënten onbepaalde KRAS en 717 patiënten gemuteerde KRAS. Deelnemers werden willekeurig toegewezen om ofwel 12 tweewekelijkse cycli van mFOLFOX6 met of zonder cetuximab te ontvangen. Onderzoeksdeelnemers kregen een mediane follow-up van 28 maanden.
Het toevoegen van cetuximab gaf geen voordeel, volgens de resultaten van het onderzoek. De onderzoekers ontdekten dat drie jaars ziektevrije overleving voor patiënten met wildtype KRAS die alleen mFOLFOX6 ontvingen 74,6% was, vergeleken met 71,5% bij patiënten die mFOLFOX6 naast cetuximab kregen en 67,1% versus 65,0% bij deelnemers met gemuteerd KRAS. Het team vond geen bewijs van voordeel in een individuele subgroep. Bovendien werd er tussen de behandelingsgroepen geen aanzienlijk verschil gevonden tussen totale overleving en tijd tot herhaling.
De onderzoekers legden uit:

"Van alle patiënten waren graad 3 of hogere bijwerkingen (72,5 procent versus 52,3 procent) en het niet voltooien van 12 cycli (33 procent versus 23 procent) significant hoger met cetuximab. Verhoogde toxiciteit en grotere schadelijke verschillen in alle uitkomsten werden waargenomen bij patiënten van 70 jaar of ouder. "

Het team benadrukt dat ze niet zeker weten waarom mFOLFOX6 naast cetuximab geen extra voordeel opleverde.
Zij schrijven:

"In deze gerandomiseerde fase 3-studie voor patiënten met gereseceerde stadium III-karteldarmkanker die wild-type KRAS-mutaties tot expressie bracht, verbeterde de toevoeging van cetuximab aan mFOLFOX6 de ziektevrije of totale overleving niet in tegenstelling tot de oorspronkelijke studie van cetuximab in combinatie met FOLFOX in metastasen. darmkanker.
Er zijn nieuwe benaderingen nodig om geneesmiddelen te identificeren die van nut kunnen zijn bij adjuvante therapie, omdat, zoals aangetoond in onze proefbelovende activiteit in de gemetastaseerde omgeving, dit niet resulteerde in het voordeel van adjuvante therapie en het belang onderstreept van het uitvoeren van klinische onderzoeken. "

In een bijbehorend rapport stellen Neil H. Segal, MD, Ph.D., en Leonard B. Saltz, MD, van Memorial Sloan-Kettering Cancer Center en Weill Cornell Medical College, New York, dat hoewel de negatieve resultaten van deze proef is verrassend, dit patroon is eerder gezien.

"De onontkoombare conclusie is dat de werkzaamheid in de gemetastaseerde setting de werkzaamheid in de adjuvante setting niet betrouwbaar voorspelt De rol van adjuvante chemotherapie omvat niet de behandeling van de tumor die de chirurg heeft verwijderd, maar probeert in plaats daarvan alles uit te roeien wat occulte micrometastatische ziekte ook kan zijn. aanwezig na een operatie.
Als er geen micrometastasen zijn, is de operatie curatief en is adjuvante chemotherapie niet nodig. Als micrometastasen aanwezig zijn, zal de gezondheid van de patiënt op de lange termijn afhangen van het feit of de chemotherapie alle resterende micrometastasen kan vernietigen. "

Grace Rattue