Dabrafenib en Trametinib voor gemetastaseerd melanoom voldoen aan primaire eindpunten in fase III-onderzoeken

Fase III testen bij mensen met een behandeling met een enkel middel met behulp van dabrafenib en trametinib voor patiënten met BRAF V600-mutatie positief metastatisch melanoom voldeden aan hun primaire eindpunten, meldde GSK (GlaxoSmithKline) tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van ASCo (American Society of Clinical Oncology), Chicago, Illinois, vandaag . De proefresultaten werden ook vandaag gepubliceerd in NEJM (New England Journal of Medicine).
De onderzoekers legden uit dat in beide onderzoeken de BREAK3 die de BRAF-remmer (dabrafenib) testte, en de METRIC-studie die de MEK-remmer (trametinib) evalueerde, statistisch significante voordelen voor patiënten met BRAF V600-positief geavanceerd of metastatisch melanoma-mutatie vertoonden, over hoe lang ze overleefden zonder ziekteprogressie (PFS of Progression Free Survival). In beide studies werden de actieve ingrediënten vergeleken met patiënten die chemotherapie kregen.
Het METRIC-onderzoek toonde aan dat degenen die trametinib gebruiken aanzienlijk langer leefden dan patiënten die naast dacarbazine chemotherapie kregen. Het is te vroeg om te rapporteren over OS (Overall Survival) in de BREAK3-studie.

Dr. Rafael Amado, hoofd Oncologie R & D voor GlaxoSmithKline, zei:

"De resultaten van de klinische onderzoeken met dabrafenib en trametinib die tijdens deze bijeenkomst werden gepresenteerd, betekenen een belangrijke stap voorwaarts om te begrijpen hoe deze onderzoeksmiddelen voordeel kunnen hebben voor patiënten met gevorderd en gemetastaseerd melanoom.Belangrijk is dat trametinib de eerste MEK-remmer is die klinisch voordeel aantoont in een late fase melanoom trial.
We zijn van plan om de voorschriften voor dabrafenib en trametinib in te dienen als single-agent-therapieën en zijn recent gestart met een Fase III-programma om het effect van de combinatie bij deze ziekte verder te onderzoeken. "

De BREAK3-studie - een fase III, gerandomiseerde, open-label studie waarin de verdraagbaarheid, veiligheid en werkzaamheid van dabrafenib tot dacarbazine werden vergeleken bij personen met Sage III (advanced) of Stage IV (metastatic) melanoom. De patiënten dragen een BRAF V600-mutatie. De primaire endpoind was progressievrije overleving. De studie omvatte 250 deelnemers uit de VS, Europa, Canada en Australië. Personen met BRAF V600E-mutatie-positief gemetastaseerd melanoom, die voorheen niet waren behandeld, kregen dabrafenib. Ze werden vergeleken met die op dacarbazine.

• Dabrafenib hadden een 70% lager risico op ziekteprogressie of overlijden (Hazard Ratio (HR) 0,30; p
• In de dabrafenib-arm was de progressievrije overleving 5,1 maand, vergeleken met 2,7 maanden in de dacarbazine-arm.


• In de dabrafenib-arm werden de volgende bijwerkingen gemeld: hyperkeratose (37%), hoofdpijn (32%), pyrexie (25% graad 1/2, 3% graad 3), artralgie (27%), huidpapilloma (24% ), alopecia (22%) en palmoplantaire erythrodysesthesiesyndroom (20%).

Het METRIC-onderzoek - een Fase III-studie van de MEK-remmer, trametinib, bij gevorderde / gemetastaseerde melanoompatiënten met de BRAF V600E- of K-mutatie. Ze hadden ten minste één eerder behandeld chemokuur gehad, maar geen eerdere behandeling met BRAF-remmers. Het primaire eindpunt was progressievrije overleving. Bij de studie waren 322 patiënten betrokken in de VS, Canada, Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Argentinië.

• Patiënten met BRAF V600E of K mutatie-positief gemetastaseerd melanoom werden geïncludeerd, sommige waren eerder behandeld met chemotherapie.


• Die in de trametinib-arm hadden een mediane progressievrije overleving van 4,8 maanden, vergeleken met 1,5 maanden in de arm voor chemotherapie


• Dit in de trametinib-arm had een 55% lager risico op ziekteprogressie of overlijden, vergeleken met de patiënten in de arm voor chemotherapie.


• Het algehele overlevingsvoordeel was significant hoger voor degenen in de trametinib-arm bij de tussentijdse analyse.


• De meest gemelde bijwerkingen voor mensen met trametinib waren huiduitslag (57%), diarree (43%), vermoeidheid (26%) en perifeer oedeem (26%). Een veel lager percentage meldde hypertensie, chorioretinopathie en een daling van de ejectiefractie / ventriculaire disfunctie.

Geschreven door Christian Nordqvist