Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg profiteren van de training voor seksualiteit bij patiënten

Door zorgprofessionals een eendaagse training te geven over het beheersen van de seksuele behoeften van patiënten met een verworven lichamelijke beperking kreeg men een beter begrip van de problemen waarmee patiënten te maken kunnen krijgen. Dit resulteerde in uitgerust personeel dat privévragen kon beantwoorden met gepaste en empathische antwoorden.
Gepubliceerd in het novembernummer van de Journal of Advanced Nursing, deze resultaten zijn zo veelbelovend dat de auteurs er bij alle zorgverleners op aandringen om een ??seksuele opleiding te volgen, ongeacht hun positie of specialiteit in de gezondheidszorg.
Tijdens het onderzoek ondervroeg het team van onderzoekers 29 verpleegkundigen, gezondheidswerkers en bijbehorend personeel over hun vermogen en vertrouwen om te praten over seksuele problemen met hun patiënten, voor en na de informatieve cursus. Er werden ook diepte-interviews gegeven aan 12 van hen. De deelnemers waren overwegend vrouwelijk (79 procent), varieerden in leeftijd van 20 tot 55 jaar oud, en de meerderheid werkte al een tot vijf jaar in hun huidige ziekenhuis (41 procent).

Hoofdauteur Agnes Higgins, hoogleraar geestelijke gezondheid aan de School voor Verpleging en Verloskunde, Trinity College Dublin, Ierland, legt uit:

"Veranderingen in verband met een verworven lichamelijke handicap kunnen het zelfrespect, het gevoel van aantrekkelijkheid, relaties en seksueel functioneren van een persoon verminderen."

Eerder onderzoek wijst uit dat veel lichamelijk gehandicapte patiënten ontevreden zijn over de hoeveelheid informatie en ondersteuning die beschikbaar is met betrekking tot seksualiteit tijdens hun revalidatie.
Onderwerpen die tijdens de informatiesessie aan de orde kwamen, waren strategieën om om te gaan met het seksuele gedrag van patiënten in de ziekenhuisomgeving, de invloed van handicaps op seksuele expressie en hoe vragen te beantwoorden zoals wanneer ze in de toekomst seks zullen hebben.

Kritieke bevindingen:

• Studie deelnemers beoordeeld 13 verschillende gebieden met betrekking tot seksualiteit van patiënten, zoals: veroudering, communicatie, rechten, hulp bij medische aandoeningen en rechten. De gemiddelde score vóór de sessie was 1,9 uit vier, en 2,5 na de cursus, wat een toename van 31,5 procent in kennis liet zien.
• De grootste toename van kennis werd gezien in seksuele rechten en handicaps, evenals hersenletsel en seksualiteit. Andere belangrijke stijgingen omvatten de invloed van beroerte op seksualiteit en het omgaan met ongepast seksueel gedrag.
• Deelnemers beoordeelden hun vermogen om 15 situaties aan te pakken, beginnend met het zien van een patiënt die deelnam aan seksuele activiteit, en eindigend met het zoeken naar advies over hun toekomstige seksuele vaardigheden.
• De grootste toename van het vermogen was hoe te gaan met wandelen op een patiënt die masturbeert of zich bezighoudt met seksueel voorspel met zijn of haar partner. Andere opvallende stijgingen waren de antwoorden op een patiënt die vroeg of het goed was voor hen om seks te hebben en om begeleiding te geven aan jonge en oude patiënten die willen weten of ze ooit weer een erectie of een orgasme zullen krijgen.

Medewerkers vinden training nuttig

Eén deelnemer zei:

"Ik voel me minder ongemakkelijk en als ze [patiënten] een probleem melden, zelfs op een grapje, ben ik blij om te zeggen:" Wel, dat is een probleem voor jou ... zou je daar iets meer over willen praten? ?' in plaats van alleen maar te lachen en vervolgens naar het volgende onderwerp te gaan, wat gemakkelijk is om te doen. "

Een andere deelnemer zei dat ze nu meer rekening zouden kunnen houden met de persoonlijke behoeften van de patiënt, onder verwijzing naar een geval waarin een vrouw naar huis terugkeerde en een katheter overwoog: "Omdat ik de seksualiteitscursus had gedaan, deed het me goed denken een van de doelen van de persoon is dat ze een verloofde heeft en dat relaties belangrijk zijn en dat [katheter] een enorme barrière zou vormen. "
Deelnemers merkten ook op dat ze nu zijn uitgerust met de juiste hulpmiddelen om seksuele avances of opmerkingen van hun patiënten aan te pakken zonder zich te schamen.
Patiënteksualiteit is een onderwerp dat vaak over het hoofd wordt gezien vanwege verlegenheid, vooral als het gaat om een ??handicap. Deze studie stelt vast dat onderwijs en opleiding op dit specifieke gebied belangrijke veranderingen in de kennis, het comfort en de vaardigheden van gezondheidswerkers teweegbrengt.
Met deze essentiële opleiding kunnen medewerkers een ondersteunende luisteromgeving voor patiënten creëren en kunnen ze discussiepunten ter sprake brengen. De auteurs geloven dat deze effectieve leerervaring gemakkelijk elders kan worden gedupliceerd en gunstig zal zijn voor alle gezondheidswerkers.
Geschreven door Kelly Fitzgerald