Memantine is niet effectief bij de behandeling van de ziekte van Alzheimer bij patiënten met het syndroom van Down

Hoewel het vaak wordt gebruikt voor de behandeling van patiënten met matige tot ernstige vormen van de ziekte van Alzheimer (AD), is het geneesmiddel tegen dementie memantine - handelsnaam Namenda - is bestempeld als ineffectief voor de behandeling van AD-patiënten met Down's Syndroom ouder dan 40 jaar. De bevinding komt uit een publicatie van The Lancet geschreven door Professor Clive Ballard, Wolfson Center for Age-Related Diseases aan King's College London, UK, and colleagues.
Pathologische kenmerken vergelijkbaar met die gevonden bij patiënten met de ziekte van Alzheimer zijn evident bij alle patiënten met het Down-syndroom boven de leeftijd van 40 jaar. Als een belangrijke klinische uitdaging is dementie steeds gewoner bij Down-patiënten - omdat ze langer leven dan voorheen - waarbij dementie wordt gediagnosticeerd bij meer dan 40% van dergelijke patiënten ouder dan 60 jaar.
Twee eerdere onderzoeken naar memantine in een Down-syndroommodel bij muizen lieten bemoedigende resultaten zien. Ze vonden allebei dat de medicatie verbeterde neuropathologie en cognitieve functie. Om ons inzicht in het effect van het medicijn op de mens te vergroten met Down's, nam een ??nieuw onderzoek deel aan Down-syndroom-patiënten van boven de 40, sommige met en sommige zonder AD, in vier leercentra voor verstandelijk gehandicapten in het VK en Noorwegen.
De 52 weken durende studie omvatte twee groepen patiënten, een groep van 88 nam memantine en een andere groep van 85 nam de placebo. Selectie van de deelnemers over de twee groepen was gebalanceerd in overeenstemming met geheugen, geslacht, leeftijdsgroep, uitvoerende functie schalen [DAMES] score, dementie en het syndroom van Down-aandacht. Beoordeling was gebaseerd op het evalueren van de verandering in cognitie en functie. Dit deden ze door DAMES-scores te meten en een standaard beoordelingsinstrument te gebruiken, de adaptieve gedragsschaal (ABS).
Cognitie en functie verloren voor beide groepen met weinig verschillen tussen de twee tarieven. Ernstige bijwerkingen werden geregistreerd bij 11% van de patiënten - 10 van de 88 - bij memantine en bij 7% van de controles - 6 van de 85. Van deze gevallen stierven vijf mensen in de memantine-groep en vier van de controlegroep.
Prof Ballard merkte op dat de "robuuste" bevinding in de toekomst ernstige gevolgen heeft voor onderzoeksstrategie en klinische praktijk, voegt hij eraan toe:

"Met name zijn therapieën die gunstig zijn voor mensen met de ziekte van Alzheimer niet noodzakelijk effectief voor de behandeling van cognitieve stoornissen of dementie in de context van het syndroom van Down."

Co-auteur en Research Manager bij Alzheimer's Society (VK), Dr. Anne Corbett, vult aan:

"Er is zo weinig bekend over de beste manier om dementie te behandelen bij mensen met het syndroom van Down. Verdere investeringen zijn dringend nodig om behandelingen te ontwikkelen die effectief zijn in deze belangrijke groep mensen."

Professor Gill Livingston en Dr. Andre Strydom, eenheid voor geestelijke gezondheidswetenschappen, University College London, UK zeggen dat de ...:

"... verbetering van de geassocieerde pathologie [van de ziekte van Alzheimer bij het downsyndroom] zal waarschijnlijk niet het gevolg zijn van één medicijn, maar zal een complexe combinatie van behandelingen nodig hebben." Onderzoekers hebben een veel groter begrip van de neurobiologie van het downsyndroom nodig om dergelijke behandelingen te ontwerpen. "

Ze concluderen

"Ondanks deze problemen is er een optimisme dat de cognitieve problemen en neurodegeneratie van het Down-syndroom, die eerder als onhandelbaar werden beschouwd, kunnen worden verbeterd met farmacologische behandelingen."

Geschreven door Joseph Nordqvist