Meeste ouders niet verteld door artsen Hun kind is overgewicht, VS.

Slechts 29,1% van de ouders in Amerika, van wie de kinderen overgewicht hebben, zeggen dat hun arts dit probleem aan hen heeft genoemd. De rest kan zich niet herinneren dat ooit door een arts of door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg aan de lichaamsbouw van hun kind werd gevraagd, onderzoekers van de Universiteit van North Carolina in Chapel. Hill School of Medicine meldde zich in Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine.
Het cijfer van 29,1% is veel beter dan tien jaar geleden - 19,4% in 1999 - maar nog steeds zorgwekkend laag, voegde de auteur eraan toe.
Hoofdauteur, Eliana M. Perrin MD, MPH, zei:

"Ouders zijn mogelijk meer gemotiveerd om gezond eten en activiteiten te volgen als ze weten dat hun kinderen te zwaar zijn, maar heel weinig ouders van kinderen met overgewicht zeggen dat ze dat ooit van hun arts hebben gehoord.
Als zorgaanbieders is het onze taak om te screenen op overgewicht en obesitas en deze screeningresultaten op gevoelige manieren te communiceren, en we doen het duidelijk niet, of doen het niet op een manier die gezinnen kunnen horen of onthouden. Hoewel we het de afgelopen jaren beter hebben gedaan, is er duidelijk meer werk aan de winkel. "

Perrin en het team gingen op zoek naar wat de trends waren wanneer ouders door zorgverleners te horen kregen dat hun kind de afgelopen tien jaar te zwaar of zwaarlijvig was. Ze hadden ook tot doel na te gaan welke kenmerken aan een dergelijke kennisgeving waren gekoppeld.
De onderzoekers voerden een secundaire statistische analyse uit van gegevens die waren verzameld bij 4.985 kinderen waarvan de BMI (body mass index) boven het 85e percentiel lag, op basis van hun gewicht en lengte. De kinderen waren 2 tot 15 jaar oud. De bestudeerde periode omvatte 1999-2008.
De auteurs ontdekten dat:

• in 1999 herinnerde slechts 19,4% van de ouders hun arts of beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg die met hen praatten over het overgewicht / obesitas van hun kind
• In 2004 steeg het percentage tot 23,4%
• In 2007-2008 bedroeg het cijfer 29,1%
• In 2007-2008 was slechts 58% van de ouders van wie de kinderen waren erg zwaarlijvig herinner me dat er ooit over het gewicht van hun kind werd gepraat door een arts of iemand in het medische team

Over het verwijzen naar toekomstige studies zei Dr. Penn:

"We moeten twee dingen bedenken: in hoeverre beïnvloedt communicatie van gewichtstoestand het gedrag van ouders? En als het horen van hun kinderen met overgewicht een even grote oproep is om van levensstijl te veranderen zoals we van andere kleine studies weten, dan hebben we om erachter te komen waar deze communicatie afbrokkelt, zodat we het in de toekomst beter kunnen doen. Onze onderzoeksgroep werkt aan beide kwesties. "

In een abstract in het tijdschrift concludeerden de auteurs:

"Minder dan een kwart van de ouders van kinderen met overgewicht heeft te horen gekregen dat hun kind overgewicht had. Hoewel meldingen van meldingen in het afgelopen decennium zijn toegenomen (misschien vanwege herziene definities van overgewicht en obesitas, is toegenomen bezorgdheid over kinderen met BMI's in de 85- tot 95-ste geslachts- en leeftijdsspecifieke percentielen, of verbeterd terugroepen door ouders), is verder onderzoek nodig om te bepalen waar en waarom de communicatie over de gewichtstoestand uitvalt. "

De tarieven voor obesitas bij kinderen zijn gestegen

Obesitas bij kinderen verhoogt het risico op het ontwikkelen van fysieke, emotionele en mentale problemen
In de VS, van begin jaren tachtig tot 2000, daalde het percentage zwaarlijvigheid bij kinderen bijna, en vervolgens vertraagde het tot 17% tegen het einde van 2006. Tegen het einde van 2008 bereikte de prevalentie van obesitas en overgewicht bij kinderen 32% - dat is bijna een derde van alle kinderen. Uit een nationale cohortstudie van 2011 bleek dat bijna een derde van de baby's / peuters in de leeftijd van 9 tot 2 jaar zwaarlijvig / zwaarlijvig was.
Obesitas tijdens de kindertijd kan de oorzaak zijn van zowel lichamelijke als geestelijke problemen. Zwaarlijvige kinderen worden vaak gepest door hun klasgenoten. In sommige gevallen kunnen ze worden lastig gevallen of gediscrimineerd door leden van hun eigen familie. Een kind met obesitas heeft een grotere kans om te lijden aan een laag zelfbeeld en / of depressie.

De kans dat een zwaarlijvig kind opgroeit tot een zwaarlijvige volwassene is aanzienlijk hoger in vergelijking met andere kinderen. Obesitas is gekoppeld aan een veel groter risico op het ontwikkelen van diabetes type 2, hypertensie (hoge bloeddruk), hartaandoeningen, slaapproblemen, veel vormen van kanker, leverziekte, depressie en ademhalingsproblemen.
Verschillende studies hebben aangetoond dat obesitas tijdens de tienerjaren is gekoppeld aan hogere sterftecijfers tijdens de volwassenheid.
Geschreven door Christian Nordqvist