Orale fluoroquinolonen verhogen enigszins het risico van loslaten van het netvlies

Volgens een studie gepubliceerd in het nummer van 4 april van JAMA , individuen hebben een verhoogd, hoewel algemeen klein risico op het ontwikkelen van een ernstige oogaandoening die netvliesloslating wordt genoemd wanneer ze orale fluorochinolonen nemen.
De studie omvatte bijna 1 miljoen patiënten die een oogarts hadden bezocht.
De onderzoekers schrijven:

"Fluoroquinolonen zijn een van de meest voorgeschreven antibioticaklassen: hun breedspectrum antibacteriële dekking en hoge weefselverdeling zorgen voor een grote variëteit aan in de gemeenschap verworven infecties."

Hoewel fluorochinolonen typisch goed worden verdragen, zijn ze in verband gebracht met talrijke bijwerkingen en geassocieerd met verschillende vormen van oculaire toxiciteit, zoals retinale bloedingen, corneale perforaties en optische neuropathie.
De onderzoekers zeiden:

"Ondanks talloze gevallen van oculaire toxiciteit, is er geen farmaco-epidemiologisch onderzoek uitgevoerd naar hun oculaire veiligheid, met name retinale loslating. Retinale loslating is een ernstige medische noodsituatie die kan leiden tot onomkeerbaar verlies van het gezichtsvermogen."

Om het verband tussen het risico van netvliesloslating en het gebruik van orale fluorochinolonen te analyseren, Mahyar Etminan, Ph.D., M.Sc. (epi), van het Child & Family Research Institute van British Columbia, Vancouver, Canada, en team hebben een onderzoek uitgevoerd onder 989.591 patiënten in British Columbia die tussen januari 2000 en december 2007 een oogarts hadden bezocht.
De onderzoekers definieerden gevallen van netvliesloslating als een procedurecode voor retinale herstelchirurgie binnen 14 dagen na een arts-servicecode. Voor elk geval selecteerden ze 10 controles.
Van de 989.591 patiënten onderzochten de onderzoekers 4.384 gevallen van retinale loslating en 43.840 overeenkomstige controles.
De onderzoekers ontdekten dat netvliesloslating vaker voorkomt bij mannelijke patiënten, diabetici, patiënten met mypoia (bijziendheid) en diegenen die een cataractoperatie hebben ondergaan.

Resultaten van de studie gaven aan dat retinale loslating gekoppeld was aan een hogere kans op het huidige gebruik van fluoroquinolonen (3,3% gevallen versus 0,6% controles).
Het gemiddelde aantal dagen vanaf het eerste recept van de medicatie tot de eerste gebeurtenis van een netvliesloslating bij de huidige gebruikers was 4,8 dagen. Het team vond geen risico bij recente gebruikers (0,3% gevallen versus 0,2% controles) of eerdere gebruikers (6,6% versus 6,1% controles.) Ondanks de toegenomen mate van retinale loslating bij patiënten die antibiotica gebruikten, was het totale absolute risico laag, en de aantal dat nodig was om schade toe te brengen was 2500 voor elk gebruik van fluoroquinolonen.
Onder de huidige gebruikers van ?-lactam-antibiotica of kortwerkende ?-agonisten, werd geen risico waargenomen.
De auteurs legden uit:

"Dit is de eerste studie, voor zover ons bekend, die aantoont dat orale fluorochinolonen geassocieerd zijn met een verhoging van het risico op retinale loslating. De huidige gebruikers van orale fluorochinolonen hadden bijna 5 keer meer kans op retinadetachement dan niet-gebruikers."

Aangezien retinale loslating echter zeldzaam is bij niet-blootgestelde patiënten, is de absolute risicoverhoging gering.
De onderzoekers benadrukken dat alleen huidige gebruikers in het onderzoek een verhoogd risico hadden op loslating van het netvlies, niet op recente of eerdere gebruikers, wat duidt op een acuut ongewenst voorval. Bovendien stellen ze dat het exacte mechanisme van retinale loslating met fluorochinolonen onbekend blijft.
Ze concluderen:

"Toekomstige farmaco-epidemiologische onderzoeken moeten worden uitgevoerd om te bevestigen of
weerleggen deze bevindingen. "

Geschreven door Grace Rattue