Patiënten met implanteerbare cardioverter-defibrillatoren leven langer - Pacing is echter van cruciaal belang

Negatieve effecten van rechterventrikelpacing op de overleving van ICD-patiënten (implanteerbare cardioverter-defibrillator) zijn langdurig, aldus onderzoekers van het Minneapolis Heart Institute in Abbott Northwestern Hospital, maar CRT (cardiale resynchronisatietherapie) vermindert de impact. De wetenschappers presenteerden hun bevindingen op het congres van de Europese vereniging Cardiology (ESC) op 28 augustus in Parijs, Frankrijk.
Hoofdauteur Robert G. Hauser, MD, zei:

"We waren blij om te ontdekken dat de gemiddelde patiënt, ondanks ernstige linkerventrikeldisfunctie, negen jaar leefde na implantatie van ICD, wat de beste resultaten zijn die we kennen."

De onderzoekers hebben een onderzoek uitgevoerd om de voorspellers van overleving bij ICD-patiënten en het effect van rechterventrikel-pacing op de overleving te bepalen. Ze evalueerden alle 1.395 ICD-patiënten in Minneapolis Heart Institute van 18 jaar of ouder met een ejectiefractie van 35 procent of meer tussen 2000 en 2009. 673 daarvan hadden ICD-CRT en werden in beide lagere kamers van het hart gepaced; 468 patiënten hadden ICD's met een enkele of dubbele kamer en de meesten werden minder dan 10 procent van de tijd in de rechter hartkamer gepaced; en 59 hadden ICD's met een enkele of dubbele kamer en werden continu in de rechter ventrikel gestimuleerd.
Ze maakten de belangrijke ontdekking dat de overleving van CRT-patiënten vergelijkbaar was met ICD-patiënten met een enkele en tweekamerstimulatie minder dan 10 procent van de tijd.
Degenen, die continu in het rechterventrikel werden gestimuleerd, leefden niet zo lang als de CRT-patiënten of de patiënten die niet vaak in de rechterkamer werden gestimuleerd.

Hauser zei:

"Dus pacing had een negatief effect op de overleving.We ontdekten ook dat als de linker- en rechterkant van het hart synchroon werden gepasseerd, de patiënten het beter deden."

Andere factoren die samenhangen met betere overlevingspercentages zijn onder meer behandeling met een ARB- of ACE-remmer, de leeftijd van de patiënt (jongere exemplaren hebben langer overleefd) en geen onderliggende ziektes, zoals chronische nierziekte, perifere arteriële ziekte en hartaandoening.

Hauser heeft toegevoegd:

"Als een patiënt moet worden gestimuleerd vanwege een trage hartslag, zullen de uitkomsten beter zijn als beide kamers van het hart worden gepaced dan bij de goede kant. Verder moet alles in het werk worden gesteld om deze patiënten met een ACE te behandelen. remmer of een ARB. "

Wat is een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD)?

Een implanteerbare cardioverter-defibrillator, ook bekend als een ICD, is een apparaat ter grootte van een pager die in de borst van de patiënt is geïmplanteerd. De ICD verlaagt het risico van het individu om dood te gaan als hij / zij in een hartstilstand raakt (hart stopt met kloppen) of het hart gaat in een gevaarlijk ritme.

Patiënten met ventriculaire tachycardie, een gevaarlijk snelle hartslag of een chaotische hartslag zijn uitstekende kandidaten voor een ICD-implantaat. De volgende patiënten kunnen ook baat hebben bij een ICD-implantaat: patiënten met een voorgeschiedenis van coronaire hartziekte en een eerdere hartaanval die resulteerden in een zwak hart, personen met gedilateerde cardiomyopathie (vergrote hartspier) of hypertrofische cardiomyopathie (verdikte hartspier), en patiënten met een aangeboren hartafwijking waardoor hun hart abnormaal klopt.
De ICD detecteert en stopt abnormale hartslagen, bewaakt voortdurend de hartslag en levert elektrische schokken om het normale hartritme te herstellen wanneer dat nodig is.
Geschreven door Petra Rattue