nl.3b-international.com
Vrouwen kunnen een succesvolle zwangerschap hebben ondanks terugkerende miskramen
Voor vrouwen die meerdere miskramen hebben, wordt de pijn van herhaald verlies vaak verergerd door een andere realiteit. De oorzaken van de miskraam zijn complex en vaak moeilijk te identificeren, en zelfs die aandoeningen en associaties die als oorzaken worden voorgesteld, worden slecht begrepen.
Maar er is ook goed nieuws. Vrouwen met terugkerende miskramen kunnen profiteren van uitgebreide evaluatie-, behandelings- en ondersteuningsprogramma's, zoals het recurrent zwangerschapsverliesprogramma op Stanford. Zelfs bij vrouwen wier miskramen geen herkenbare oorzaak hebben, zal meer dan 80 procent van de vrouwen die twee of meer miskramen hebben gehad uiteindelijk een succesvolle zwangerschap hebben met ondersteunende zorg.
Medische specialisten van Stanford Hospital & Clinics hebben deze informatie gedeeld tijdens een recent gemeenschapseminarie, 'Over een terugkerend zwangerschapsverlies,' gepresenteerd door Women's Health op Stanford.
Hoewel een miskraam veel voorkomt - 30 procent van alle vrouwen ervaart ten minste één miskraam in hun leven, en 1-2 procent zal er drie of meer hebben - er zijn relatief weinig goed uitgevoerde studies uitgevoerd naar de oorzaken en behandelingen, zei Ruth Lathi, MD, directeur van het Terugkerende Zwangerschapsverliesprogramma bij Stanford Hospital & Clinics en assistent-professor verloskunde en gynaecologie. "We kunnen het beter dan dit, we hebben meer onderzoek nodig", zei ze.
Maar liefst 40 tot 50 procent van de miskramen heeft geen herkenbare oorzaak.
Sommige oorzaken van miskramen zijn vastgesteld. Endocriene problemen, zoals schildklieraandoeningen, zijn verantwoordelijk voor 15-20 procent van miskramen; hypercoagulability, een verhoogde neiging om bloedstolsels te ontwikkelen, veroorzaakt ook 15-20 procent; maternale afwijkingen in de baarmoeder of baarmoederhals veroorzaken 10-15 procent; maternale genetische mutatie veroorzaakt 2-5 procent; en in 0,5-5 procent van de gevallen veroorzaakt een infectie een miskraam. Oudere leeftijd en een geschiedenis van eerdere miskramen verhogen ook het risico.
Sommige van deze oorzaken kunnen worden opgespoord en behandeld. Voor vrouwen met schildklierstoornissen (hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie) vermindert een succesvolle behandeling het risico van een miskraam en andere nadelige gevolgen. Voor vrouwen met schildklierstoornissen (hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie) vermindert een succesvolle behandeling het risico van een miskraam en andere nadelige gevolgen. Recente onderzoeken hebben ook aangetoond dat bij geselecteerde vrouwen die antilichamen tegen schildklier hebben (een aandoening die ongeveer 11 procent van de vrouwen in de reproductieve leeftijd treft) behandeling met het schildklierhormoon levothyroxine de miskraampercentages effectief kan verlagen.
Vrouwen die hypercoagulabiliteit hebben, kunnen worden behandeld met therapieën die interfereren met de vorming van bloedstolsels, meestal aspirine of heparine of beide. Gewicht is een andere bijdragende factor, zei Sun Kim, MD, assistent-professor in de geneeskunde in de afdeling Endocrinologie. Uit onderzoek blijkt dat obesitas of ondergewicht de zwangerschapscomplicaties en het risico van een miskraam aanzienlijk verhoogt.
Aangezien een derde van de Amerikanen zwaarlijvig is, is de impact van obesitas op de zwangerschapsuitkomsten een groeiende zorg voor de volksgezondheid, zei Kim. "Afvallen is moeilijk, dat ontken ik niet", zei ze. Maar ze voegde eraan toe dat zelfs een matig gewichtsverlies van 5-10 procent het risico op een miskraam aanzienlijk kan verminderen.
Gezien de mate van verdriet en verdriet die gepaard gaat met een miskraam, is het niet verwonderlijk dat terugkerende miskramen gepaard gaan met hogere depressies, zei Katherine Williams, MD, klinisch universitair hoofddocent psychiatrie en gedragswetenschappen. Hoewel de incidentie van ernstige depressies bij vrouwen in de algemene bevolking 5-10 procent is, is uit onderzoek gebleken dat bij vrouwen die één miskraam hebben gehad, de incidentie oploopt tot 10-20 procent en tot minstens 30 procent bij vrouwen die twee of meer miskramen.
Veel vrouwen zijn bang dat depressiviteit een miskraam kan veroorzaken, zei Williams. Hoewel deze vraag niet adequaat is behandeld door onderzoek, benadrukte ze dat depressie met succes kan worden behandeld door medicatie, psychotherapie of beide. En, behandeling van depressie kan een vrouw helpen andere stappen te nemen om haar kans op miskraam te verminderen, zoals afvallen, medicijnen gebruiken zoals voorgeschreven, en het bijwonen van een steungroep.
Lathi weet dat de zoektocht naar een succesvolle zwangerschap wanhopig kan worden. Ze waarschuwde dat deze urgentie "sommige vrouwen kan dwingen dingen te proberen die buiten de evidence-based medicine vallen."
Ook bleek uit een paar gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken die in maart en april werden gepubliceerd dat het gebruik van heparine en / of aspirine - doorgaans voorgeschreven aan vrouwen met onverklaarde herhaalde miskramen - in deze gevallen niet effectiever is dan standaardzorg.
Lathi benadrukte in plaats daarvan de waarde van preconceptie-evaluatie en ondersteunende zorg gedurende het hele proces. "We willen vrouwen de hoop geven dat, hoewel er veel onbeantwoorde vragen zijn, we een op feiten gebaseerde aanpak hebben waarvan we weten dat veel vrouwen een baby krijgen."
Vooral nuttig, aldus de specialisten, zijn multidisciplinaire inspanningen zoals het Stanford Recurrent Pregnancy Loss Program, een van een handjevol in zijn soort in de VS Het programma biedt uitgebreide evaluatie, behandeling, follow-up en ondersteuning door een team van artsen uit verschillende disciplines, waaronder genetica, endocrinologie, hematologie, immunologie, psychiatrie en anderen. Die clinici werken samen om informatie te delen, patiënten te raadplegen en elkaar te ontmoeten om complexe gevallen te bespreken.
'Je hoeft niet uit te zoeken wat je vervolgens moet doen of welke dokter je moet zien,' zei Lathi. "We begeleiden u door het proces."
Bron: Stanford Hospital & Clinics
Ziekte en overleving van Parkinson - factoren die een impact hebben
Een rapport in het januari nummer van Archives of Neurology, een van de JAMA / Archives-tijdschriften, onthult dat demografische gegevens en klinische factoren verband lijken te houden met overleving bij patiënten met de ziekte van Parkinson (PD), en dat de aanwezigheid van dementie gekoppeld is aan een substantiële toename van mortaliteit. Achtergrondinformatie in het artikel zegt dat hoewel de ziekte van Parkinson een veelvoorkomende neurodegeneratieve ziekte is bij ouderen, de gegevens over de overlevingspercentages van Parkinson-patiënten tegenstrijdig zijn.
Onderzoekers zoeken gen voor de gemeenschappelijke vorm van epilepsie
Onderzoekers hebben een gen gevonden dat verband houdt met de meest voorkomende vorm van epilepsie die op een dag zou kunnen leiden tot een genetische test voor de aandoening. Ze suggereren dat de ontdekking ook nieuwe inzichten zal geven in andere neurologische aandoeningen zoals autisme. Hoofdonderzoeker, Ingrid Scheffer, hoogleraar en kinderneuroloog, van het Florey Neuroscience Institute in Melbourne, Victoria, Australië, en een internationaal team van collega's, schrijven over hun ontdekking van het focale epilepsiegen in het online nummer van Nature Genetics van 31 maart.
