Miskraam Testfouten veroorzaken de dood van honderden gezonde baby's, VK

Elk jaar komen er in het VK tot 400 mislukkingstestfouten voor, die leiden tot de dood van te veel baby's die worden geaborteerd, vaak omdat artsen te snel zijn om een ??miskraam te diagnosticeren in plaats van een tweede echoscopie uit te voeren, onthulden onderzoekers van Imperial College London in Echografie in Obstetrie en Gynaecologie. Meer baby's sterven op deze manier in het Verenigd Koninkrijk dan van wiegendood (wiegendood), voegde de auteur eraan toe.
Het tijdschrift publiceert deze week vier studies uitgevoerd aan het Imperial College in London (VK), Queen Mary, University of London (VK) en de Katholieke Universiteit Leuven (België).
Een aanzienlijk aantal embryo's / foetussen die worden vernietigd, indien de kans wordt gegeven, zou de volledige termijn hebben bereikt, aldus de onderzoekers.
Senior auteur, professor Tom Bourne, zei dat het medische beroep de verantwoordelijkheid heeft om zijn huis op orde te brengen.
Ongeveer een half miljoen zwangere vrouwen hebben jaarlijks een miskraam in het VK. Meestal voert een arts een echoscopie uit om de grootte van de zwangerschapszak te meten. Als er geen hartslag wordt gedetecteerd of als de zak leeg lijkt te zijn, stelt de arts een diagnose van een miskraam.
Als de arts niet 100% zeker weet dat hij / zij de zwangerschapszak opnieuw moet meten met zeven tot tien dagen om een ??miskraam te bevestigen of uit te sluiten.
Tragisch genoeg, volgens deze laatste studie die keek naar 1.000 diagnoses van miskramen, is het foutenpercentage zo hoog dat een aanzienlijk aantal perfect levensvatbare baby's wordt vernietigd.
De auteurs menen dat tot 400 levensvatbare zwangerschappen per abuis als miskramen per jaar worden gediagnosticeerd - dat is 100 meer dan het aantal wiegendoden in het land per jaar.
Een vervolgscan moet tien dagen na de eerste scan worden uitgevoerd "in alle gevallen", Zei professor Borne.
Ruth Bender Atik, van de Miscarriage Association, een Britse liefdadigheidsinstelling, zei:

"De meeste vrouwen die bloeden of pijn hebben tijdens de zwangerschap, zijn erg benieuwd of het goed gaat of zijn misvormd." Ze verwachten meestal dat een echografie een duidelijk antwoord geeft, maar dit onderzoek laat zien hoe cruciaal het is om de scan te herhalen als er een kans op fouten is, kan het een zeer angstig wachten zijn, maar het zal ervoor zorgen dat er geen fouten worden gemaakt. "

The Miscarriage Association zegt dat hoewel het wachten op een herhalingsscan een lange periode van onzekerheid en bezorgdheid voor de moeder kan betekenen, het de kans op een levensvatbare zwangerschap tot een minimum zal beperken.
Barbara Hepworth-Jones, een trustee van de miskraamvereniging, en die verschillende miskramen heeft gehad, wordt als volgt geciteerd op de website van de liefdadigheidsinstelling:

"In een van mijn zwangerschappen kreeg ik te horen dat er nu een hartslag te zien was en het leek erop dat ik het mis had - maar een week later toonde de scan dat de zak was gegroeid en dat er een hartslag was. Dat wachten is zo moeilijk, wanneer je je op het ergste voorbereidt, het maakte mijn laatste twee miskramen ook zeer langdurig, omdat ik een derde scan moest hebben om er absoluut zeker van te zijn, maar ik ben er zeker van dat ik geen levensvatbare zwangerschap heb verloren. "

Professor Bourne zei:

"Door dit probleem te identificeren, hopen we dat de richtlijnen zullen worden herzien, zodat onbedoelde beëindiging van gewenste zwangerschappen niet kan plaatsvinden en we hopen dat er zelfs grotere studies zullen worden gedaan om nieuwe richtlijnen prospectief te testen," zegt Bourne. "Momenteel bestaat het risico dat sommige vrouwen die geruststelling met pijn of een bloeding tijdens de vroege zwangerschap wensen, te horen krijgen dat ze een miskraam hebben gehad en ervoor kiezen om een ??chirurgische of medische behandeling te ondergaan als de zwangerschap in feite gezond is."

Een andere studie gepubliceerd in hetzelfde tijdschrift onthulde dat verschillende clinici de zwangerschapsduur van één zwangerschap kunnen meten met een variatie van 20% in grootte. Als de eerste meting de grootte van de zak overschat terwijl de tweede het tegenovergestelde deed, is er een groter risico dat de tweede clinicus tot de conclusie komt dat er geen groei heeft plaatsgevonden.
Co-auteur, Dr. Anne Pexsters van de Katholieke Universiteit Leuven, België, zei:

"Deze fouten kunnen leiden tot een valse diagnose van een miskraam
gemaakt bij sommige vrouwen. "

Mede-auteur, professor Dirk Timmerman van de Katholieke Universiteit Leuven, legde uit dat verschillende deskundigen in de klinische praktijk zich al lang zorgen maken over de omvang van fouten in de diagnose van miskramen.
Prof. Timmerman zei:

"We zijn blij dat onze gegevens hebben vastgesteld waar deze fouten kunnen optreden, zodat we fouten in de toekomst kunnen voorkomen."

Geschreven door Christian Nordqvist